Nie przepadam za siłowniami, zazwyczaj jest tam tłoczno, duszno i jakoś tak nieludzko ozięble, zwłaszcza w tych nowoczesnych fitness klubach, w których aż strach czegoś dotknąć by nie zepsuć czy nie ubrudzić. Nie ma to jak kawałek dobrego żelaza albo na przykład porządna gałąź gdzieś w pobliżu.

Pamiętam czasy, gdzie wspinaczki na drzewo, przedzieranie się przez gęste korony połyskujących w słońcu żółtozielonych liści i wiszenie na gałęziach, wypełniało po brzegi wakacyjne dni, nie pozostawiając miejsca na nudę. Dla nas, dzieciaków ze wsi, był to najlepszy plac zabaw jaki mogliśmy sobie wymarzyć. Potrafiliśmy całe dnie przesiedzieć w swoich bazach, wśród konarów drzew w poczuciu spełnienia i ekscytacji.

I nagle BAM!!! Ni stąd, ni zowąd nadszedł dzień, gdy trzeba było opuścić złociste konary, zejść na ziemię i .. dorosnąć. Już nie wypadało wdrapywać się na drzewa i chodzić cale dnie w umorusanych dresach.

Nic nie sprawi, że znowu staniemy się dziećmi, ale odrobina swobody i beztroski od czasu do czasu dobrze nam zrobi. Nie przejmuj się jeśli coś tam ci nie wyjdzie, po prostu baw się tym. A jeśli już tak naprawdę nie masz na nic ochoty, to daruj sobie cały ten fit bełkot i wybierz się na długi spacer i też będzie super.  Idź i znajdź swoje drzewo!!!

PS. Jeśli na tym etapie nie możesz się jeszcze podciągnąć, odsyłam do wpisu na ten temat a tymczasem możesz po prostu zawisnąć, wzmacniając tym samym chwyt i przystępując do pierwszego kroku w drodze do pełnego podciągnięcia. Tymczasem niech moc natury będzie z tobą.

0 0 votes
Article Rating